Παρακολουθήσαμε όλοι με πολύ ενδιαφέρον όσα
διεμήφθησαν την περασμένη εβδομάδα στα πολιτικά και οικονομικά πράγματα της
χώρας. Η σπίθα που έβαλε την φωτιά ήταν η δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου
του ΣΥΡΙΖΑ ότι υπάρχουν επιχειρηματίες που είναι έτοιμοι να λαδώσουν βουλευτές
για να ψηφίσουν τον όποιο υποψήφιο της ΝΔ για την προεδρία της Δημοκρατίας ώστε
να αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές. Αυτό ήταν αρκετό για να ακούσουμε ότι
αρλούμπα μπορείτε να φανταστείτε μεταξύ των εκπροσώπων τύπου των δύο κομμάτων
του νέου δικομματισμού αλλά και μερικές ακόμα δηλώσεις όπως αυτή της κ.
Κωνσταντοπούλου η οποία ζήτησε να παρέμβει εισαγγελέας και να εξετάσει πως ο
πρωθυπουργός είναι σίγουρος ότι θα βρεί τους 180 που απαιτούνται. Φυσικά δεν
μπήκε στον κόπο να μας πεί που θα βρεί ο ΣΥΡΙΖΑ τους 121 που απαιτούνται για να
προωθήσει τις δικές του επιδιώξεις. Παρεμπιπτόντως δεν απάντησε ούτε στο εάν
στους πιθανούς 121 περιλαμβάνονται και τα λουλούδια της Χρυσής Αυγής.
Ομως επειδή τις δηλώσεις τις ακούνε και οι
έξω στους οποίους χρωστάμε 360 δις ευρώ και οι οποίοι δεν προτίθενται να ακούν
παλληκαριές ότι θα βγούμε απο το μνημόνιο έτσι χωρίς πρόγραμμα απο την κυβέρνηση αλλά και απο την αξιωματική αντιπολίτευση στο πολλαπλάσιο μας έκαναν μια άσκηση προσομείωσης για το τι
πρόκειται αν επακολουθήσει μετα τις εκλογές αν κάποιος φύγει απο το μαντρί. Τα
κόμματα του δικομματισμού αντί να μπούν στον κόπο να προσπαθήσουν να δούν πως
θα ξεφύγουν σπο αυτήν την μέγκενη που μας πνίγει όλους θεώρησαν καλό να
πλακωθούνε μεταξύ τους . Τυχαίο άραγε; Δεν νομίζω.
Την σήμερον ημέρα δυστυχώς η ΚΕΝΤΡΙΚΗ επιδίωξη και των δύο κομμάτων είναι να δημιουργηθεί
μια τεχνητή πόλωση η οποία να συνθλίψει κάθε άλλη φωνή πέρα απο αυτή των δύο
συστημικών κομμάτων. Θέλουν να εξαφανίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα μικρά
κόμματα και να περιορίσουν τα υπόλοιπα σε πολύ χαμηλά ποσοστά ώστε στις εκλογές
όποιος βγεί πρώτος ακόμα και με πολύ μικρά ποσοστά όπως 30% η κάτι παραπάνω με
το μπόνους των 50 εδρών που προσφέρει ο
ληστρικός εκλογικός νόμος, - για τον οποίο καμία συζήτηση δεν γίνεται , ούτε
καν από αυτούς που είχαν για σημαία τους μια ολόκληρη ζωή την απλή αναλογική- ,να
σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να μην έχει να ασχολιέται με συμμαχίες και
άλλα τέτοια βαρετά και επικίνδυνα. Αυτή πάντα ήταν μια επιδίωξη του
δικομματισμού απο τότε που αυτός στήθηκε στην Ελλάδα αλλά και τώρα που συνεχίζεται
με τους νέους πρωταγωνιστές.
Νομίζω ότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα το
κεντρικότερο θέμα στις επόμενες εκλογές ,όποτε και εάν αυτές γίνουν, θα είναι
ακριβώς αυτό το σημείο. Θα πρέπει οι πολιτες να στηρίξουν τα μικρά κόμματα και
να αρνηθούν την αυτοδυναμία οιουδήποτε, ώστε να επιβάλλουν με την ψήφο τους τελικά αυτό που οι
συστημικοί παίκτες αρνούνται πεισματικά να αποδεχθούν δεκάδες χρόνια τώρα. Να
έρθουν σε μια στοιχειώδη συνεννόηση με
κεντρικό γνώμονα τα προβλήματα της χώρας και όχι την προστασία του συστήματος και τις
προσωπικές επιδιώξεις κάποιων. Ας το έχουμε λοιπόν υπόψη μας και ας αντιληφθούμε
γιατί κάποιοι τσακώνονται η για την ακρίβεια κάνουν ότι τσακώνονται....
Α.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου