Υποθαλάσσιος Αγωγός Σύνδεσης Αίγινας με την ΕΥΔΑΠ

Έχω να πάρω γράμμα σου

(Επιστολή αγωνίας προς τον Υποθαλάσσιο Αγωγό)

Προφητικό δεν το λες, φως φανάρι ήταν το πράγμα, άσχετα αν κάνανε τα στραβά μάτια. Το ΠΡΟ ΤΩΝ  ΠΥΛΩΝ, ηχούσε ταυτόχρονα- αυτό μόνο θέλω να επισημάνω- σαν ΑΠΕΙΛΗ σε όποιον τολμούσε να προβληματίζεται. Μέχρι και υπονομευτής του αγωγού χαρακτηριζόσουν. Τώρα υπάρχουν απαντήσεις για το τι έχει γίνει ή κατά τα γνωστά πάμε για άλλα. Πάλι η ίδια υπόσχεσή εν όψει δημοτικών εκλογών, βαρέθηκα και σιχάθηκα τη ζωή μου.....  Η επιστολή γράφτηκε το 2012, τότε που όλοι οι αρμόδιοι (Σακκιώτης, Κουκούλης και λοιποί συγγενείς και τέκνα) ήταν μέσα στη καλή χαρά ή έτσι θέλανε να παρουσιάζονται και αναρτήθηκε στο AiginaLight  23 Οκτ. του 2012
(http://www.aeginalight.gr/article.php?id=2974#.UxQypON_tug)

Αναδημοσιεύουμαι λοιπόν την επιστολή (το ψευδώνυμο Μαύρες Σκνίπες αναφέρεται στο υπογράφοντα)
Νικήτας Παπαϊωάννου


Έχω να πάρω γράμμα σου

Έρχομαι με αυτό το γράμμα να σε χαιρετήσω  και να ρωτήσω δια την  υγεία σου. Έχω καιρό να λάβω γράμμα σου, αλλά κάθε τόσο κάτι άκουγα για εσένα και έμενα ήσυχος πως είσαι καλά και στο δρόμο για να μας έρθεις.

Άρχισα όμως να ανησυχώ γιατί τώρα δεν κουβεντιάζουν πια  για σένα, αν κι ο  πατέρας σου λέει, και ξαφνιάστηκα όταν τον άκουσα, πως έρχεσαι και είσαι προ των πυλών.

Στην αρχή, το πήρα αυτό σαν απειλή, γιατί θυμήθηκα την ταινία «Εχθρός προ των Πυλών», αλλά ο πατέρας σου το έλεγε για καλό. Ίσως το έλεγε κιόλας λίγο σαν απειλή, για να φοβούνται οι άλλοι, ότι, να, το παιδί είναι προ των πυλών, όπου ναναι έρχεται και καθίστε φρόνιμα, γιατί θα έχετε να κάνετε μαζί του.

Επειδή όμως μίλαγε για πολλές πύλες, δεν ήξερα σε ποια να σε περιμένω και ξεροστάλιαζα απ έξω από διάφορες πύλες και με έτρωγε το αγιάζι. Και στη Πύλη του Βαρώτσου στο λιμάνι ξεροστάλιασα ημερόνυχτα ολόκληρα, και τις άλλες πύλες έπαιρνα σβάρνα και περίμενα, αλλά εσύ πουθενά. Για αυτό γράψε μου, αν έχει δίκιο ο πατέρας σου, σε ποια Πύλη πρέπει να σε περιμένω.  Μέχρι και στην Ωραία Πύλη στον Αϊ Νικόλα σε περίμενα, αλλά εσύ πουθενά.

Διστάζω να ρωτήσω το μπαμπά σου, γιατί άμα ήξερε θα μας είχε πει, να ξέρουμε και εμείς πού να περιμένουμε. Δεν θα έλεγε προ των πυλών, αλλά θα έλεγε στην Πύλη τάδε. Πως γίνεται με τα πλοία στον Πειραιά που λέει το Λιμεναρχείο «Τα πλοία για Αίγινα, από τη Πύλη 8»  και ξέρεις πού πας και τι να περιμένεις; Όχι έτσι άντε και στα κουτουρού.

Για αυτό δεν τον ρωτώ, νομίζω πως δεν ξέρει και για αυτό το ρίχνει στον πληθυντικό και θα ήταν αγένεια από μέρους μου να τον αναγκάσω να το παραδεχτεί ή να τον φέρω σε δύσκολη θέση. Δεν τον πιέζω λοιπόν άλλο. Εξ άλλου ό, τι και να τον ρωτήσεις αυτό απαντάει: πως είσαι ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ.

Τις προάλλες τον ρώτησα αν έχει ακούσει για κάποιους πως κλέβουν το νερό, κι αυτός μου απάντησε πως  υπονομεύω την άφιξή σου, που είσαι προ των Πυλών. Πάλι αυτή η ιστορία με τις πολλές πύλες, (λεω να μη το πάμε δεύτερο γύρο). Έτσι, πιστεύω πως αν δεν έρθεις ο   πατέρας σου θα πεθάνει. Μπορεί να μην του φαίνεται, αλλά αυτός είναι χειρότερα από εμένα. Δεν κάνει τίποτα όλη μέρα, δυο χρόνια τώρα παρά να σε περιμένει.  Θα σε καμαρώνει και θα λέει ήρθε το παιδί, κοιτάξτε τι παιδί έχω κάνει, δεν είμαι τελείως άχρηστος. Γιατί, δεν είναι μόνο ότι σ’ αγαπάει, σε βλέπει και σα δικαίωση της ύπαρξής του. Όλο για σένα μιλάει.. Ό, τι και να του πεις. «Ο Αγωγός Σύνδεσης της Αίγινας με την ΕΥΔΑΠ είναι προ των Πυλών», απαντάει αυτός.

Αν δεν έρθεις σύντομα, τον χάνουμε τον πατέρα σου…

 ΜΑΥΡΕΣ ΣΚΝΙΠΕΣ