ΑΙΓΙΝΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ-ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ
ΑΡΩΜΑΤΑ*
Κυριακή μεσάνυχτα και βάλε κατηφορίζαμε από τη Σκοτεινή για τα σπίτια μας. Πολύ τραγούδι, τουμπελέκια και τζουράδες στου Παντελή και φωνές να σε ταξιδεύουν.
Κόψε ταχύτητα, ακούω τη Φωτει
νή ανήσυχη να λέει. Στο βάθος του δρόμου, απροσδιόριστα σχήματα σαν μεγάλες σακούλες πάνω στο οδόστρωμα, που η μια κουνιόταν σαν να τη φυσούσε ο άνεμος.
Ένας άνθρωπος πεσμένος στα γόνατα, προσπαθούσε να σηκωθεί και ένα μηχανάκι ακίνητο δίπλα του. Κατεβήκαμε γρήγορα και πήγαμε να βοηθήσουμε. Έδειχνε να μην έχει κάτι σοβαρό, μετά από μια γρήγορη εξέταση που έκανε η Φωτεινή, η οποία όπου να’ ναι παίρνει το πτυχίο της στην ιατρική. Πήρα γρήγορα το ΚΥ, ερχόμαστε αμέσως είπαν και το έκαναν. Ένα περιπολικό και από πίσω του το ασθενοφόρο. Ο Γιώργος που κατηφόριζε και αυτός με τη μηχανή του λίγο μετά από εμάς, βλέποντας μας στο δρόμο με ασθενοφόρα και αστυνομικούς, σταμάτησε ανήσυχος. Τον καθησύχασα και με ένα φιλικό χτύπημα στη πλάτη και μια καληνύχτα, συνέχισε στο δρόμο της επιστροφής. Δόθηκαν οι πληροφορίες που μας ζητηθήκαν και φύγαμε για τα σπίτια μας.
Τύχη είχε ο άνθρωπος, τύχη βουνό. Έτυχε να πέσει την ώρα που υπήρχε οδηγός ασθενοφόρου στο Κ.Υ. Δεν έχει πάντα οδηγό, πρέπει να ξέρεις τι ώρα έχει οδηγό άμα θες να γκρεμοτσακιστείς. Άλλως μη το αποτολμήσετε, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση.
Όχι πως οι οδηγοί ή στο ΚΥ κάνουν του κεφαλιού τους. Τα παιδιά σκίζονται εκεί μέσα και τρέχουν όλη μέρα.
Το υπουργείο υγείας κάνει του κεφαλιού του. Δεν στέλνει οδηγούς. Να έχουμε τα ασθενοφόρα να τα βλέπουμε και να τα καμαρώνουμε.
S.O.S τους είπαμε, θα πάμε σαν το σκυλί στ΄ αμπέλι, κάντε κάτι γρήγορα, στείλτε οδηγούς..
Δευτέρα μεσημεράκι και διαβάζω συνεδρίαση αύριο Τρίτη, του δημοτικού συμβουλίου. Φτου σου και ξέχασα να στείλω την επιστολή μας στο δήμαρχο. Ο δήμαρχος τα’ χε πει στον υπουργό και δεν βρήκε ανταπόκριση.
Ώσπου να τυπώσω την επιστολή, πέρασε η ώρα έκλεισε το δημαρχείο. Απογοητευμένος καταφεύγω για ένα καφεδάκι στη Τασία, μη μπορώντας να κάνω τίποτα. Και να’ σου ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου με την παρέα του, στο διπλανό εστιατόριο. Να σας διακόψω ένα λεπτό. Το και το. Στείλαμε στον υπουργό αυτή την επιστολή, την έχουμε για κοινοποίηση στο δήμο και ξεχάστηκα. Σας την παραδίδω ιδιοχείρως για το αυριανό συμβούλιο. Κάντε ότι μπορείτε, πέραν του ότι έχετε ήδη κάνει.
Υποσχέθηκε πως θα ενημερώσει τον δήμαρχο, θα διαβάσει στους συμβούλους την επιστολή μας, όχι σαν κάτι τις το σπουδαίο, αλλά σαν αφορμή να ανακινηθεί το ζήτημα και να πάρουν αυτοί σαν συμβούλιο, σπουδαίες και γενναίες αποφάσεις.
Άλλως οδηγούς ασθενοφόρων μόνο σε φωτογραφίες θα βλέπουμε.
Τρίτη ο ευλογημένος τόπος και η απόλυτη νιρβάνα.
Ξημέρωσε Τρίτη, στα γρήγορα ένα καφέ και ένα τσιγάρο και κατ ευθείαν στο μποστάνι, πριν αρχίσει να καίει ο ήλιος. Το είχα παραμελήσει τελευταία. Κάτι με την σύνταξη και τα παρελκόμενα της επιστολής, κάτι με τις πρόβες με τον Κλαούντιο για τη συναυλία του Αλέξανδρου στο λαογραφικό, κάτι από δω κάτι από κει…Άμα είναι να παραμελήσεις κάτι όλο και …κάτι βρίσκεις. Οπότε βουρ για το μποστάνι πριν κάψει ο ήλιος, γιατί έτσι και κάψει το μόνο που σε σώζει είναι μια βουτιά και να μένεις κάτω στο βυθό, όσο περισσότερο μπορείς, μια αιωνιότητα και μια μέρα αν είναι δυνατόν.
Αυτό θα γίνει το μεσημέρι με τον Αντρέα, τον Κλαούντιο και το Γιάννη. Θα ρίξουμε τη βάρκα του Αντρέα στο Φάρο και θα βγάλουμε τη βάρκα του Γιάννη. Τρίψιμο βάψιμο και τα σχετικά.
Πίσω στο μποστάνι, που ηρεμεί η ψυχή σου. Αυτές δεν είναι ντομάτες, να’ σαι καλά Σούλη με τις ποικιλίες σου, είναι πεπόνια. Μυρωδιά αληθινής ντομάτας από μακριά και γεύση να πλημμυρίζουν οι αισθήσεις. Τα αντζούρια και τα ξυλάγγουρα το ίδιο. Αναμένονται εν ευθέτω χρόνο μελιτζάνες και πιπεριές. Λίπανση με κοπριά από την Μαρία και για ράντισμα το τσουκνιδόνερο του Κλαούντιο. Έκανε θαύματα. Μόνο την μελίγκρα στις αγκινάρες δεν την κατάφερα. Και έδωσα μάχες ημερόνυχτα πολλά, σώμα με σώμα, αλλά… Δεν ήθελα φονικά όπλα, φαρμάκια κλπ, αλλά χαλαλι τους. Με αντάμειψαν με αυτά τα καταπληκτικά λουλούδια τους. Πιο ωραίο μωβάκι από το λουλούδι της αγκινάρας δεν έχω δει. Οι πεπονιές και κολοκυθιές σε πλήρη ανάπτυξη και ετοιμάζομαι για τα πρώτα κολοκύθια. Τα καλαμπόκια προς το παρών εμπλουτίζουν τον διάκοσμο, με την ελπίδα να τα ψήσω στα κάρβουνα, όπως οι πλανόδιοι
Είναι η γειτονία έτσι, κάτι σαν συνοικία το όνειρο.
Έτοιμος για τη δουλειά με τις βάρκες. Να δροσιστούμε και λιγάκι. Γιατί το απόγευμα στο δημοτικό συμβούλιο τι θα συμβεί;. Μια ψυχρολουσία κατά τα ειωθότα ή θα έχουμε καμία έκπληξη με αποφάσεις για αγωνιστική διεκδίκηση από την πολιτεία.
Πάντα πάω με τέτοια αμφιβολία και φεύγω με ψυχρολουσία.
Αλλά επιμένω. Σήμερα θα πάω με διάθεση ψυχρολουσίας και φοβάμαι πως θα φύγω με αμφιβολία του τύπου… Τελικά τι αποφασίστηκε, ποιος κατάλαβε;
Νικητας ΠαπαΙωάννου
* Πρωτη δημοσιευση 11-06-2013 στο AeginaLight
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου