Ο ΝΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟΣ;

   Οι  φετινές δημοτικές  εκλογές έχουν αναμφίβολα πολλές ιδιαιτερότητες και  χαρακτηριστικά που δεν τα έχουμε ξανασυναντήσει τις προηγούμενες φορές.  Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν και πολλά  ευτράπελα που δημιουργούν καταστάσεις που ενώ σε άλλες συνθήκες θα ήταν αδιανόητες τώρα μας φαίνονται και φυσιολογικές . Η οργή του κόσμου που είναι μεγάλη έχει κάνει τις εκλογές ένα βουβό ποτάμι ( καμία σχέση με το κόμμα του Θεοδωράκη) που κανείς, όσο και αν κάνει τον ξύπνιο, δεν ξέρει που θα μας βγάλει.

   Την κατάσταση είναι φυσιολογικό να εκμεταλλεύονται κάποιοι πονηροί προς ίδιον όφελος. Ας δούμε λοιπόν χωρίς προκαταλήψεις κάποια αξιοπρόσεκτα από τις δικές μας  τοπικές εκλογές. Κατ΄ αρχήν η ανάγκη που έχει ο κόσμος για νέα και   άφθαρτα πρόσωπα πως  εφαρμόζεται στην πράξη; Είναι άραγε φρέσκος όποιος είναι νέος  σε ηλικία; Και ο Κασιδιάρης νέος είναι . Αραγε εκφράζει κάτι καινούργιο η κάτι που δεν μας το έχουν πεί μέχρι τώρα;  Και αν ο 45άρης είναι νέος ο 25άρης τι ακριβώς είναι ;  

• Και τι ακριβώς παριστάνουν κάποιοι υποψήφιοι που τους ρωτάς που είναι το Κε και σου λένε τι είναι αυτό; 
• Η κάποιοι άλλοι που το μόνο που γνωρίζουν είναι τα καφενεία της παραλίας και πέραν τούτου ουδέν; 
• Για να μην πούμε για τίποτα πιο δύσκολα και κυρίως να μην συζητήσουμε για τα προβλήματα του δύσκολου χειμώνα μας, που κάποιοι τα περνούν  στην σιγουριά της απέναντι μεγαλούπολης.  
• Ποιος από αυτούς γνωρίζει  τι συμβαίνει με το νερό και δεν εννοώ τα προβεβλημένα  με τα χαμένα κυβικά κλπ. αλλά π.χ.  ότι η Αίγινα πριν πολλά χρόνια είχε λυμένο το πρόβλημα υδροδότησης της με το αρχαίο υδραγωγείο που ακόμα υπάρχει και πάνω του έχουν ανοίξει δεκάδες πηγάδια πολλά εκ των οποίων έχουν γίνει γεωτρήσεις που πουλάνε νερό στον δήμο.  

     Όμως άποψη έχουν και μάλιστα  την  υπερασπίζονται και πολύ σθεναρά.

   Το νέο δεν εκφράζεται με την ηλικία. Η νοοτροπία  ο τρόπος σκέψης και η καλή γνώση των προβλημάτων  είναι αυτό που καθορίζει πώς τελικά περνάνε οι καινούργιες αντιλήψεις η σε τελική ανάλυση πως αυτές γίνονται εφαρμοσμένη πολιτική. Το ψηφοδέλτιο του Π. Κουκούλη  π.χ. θεωρεί κανείς ότι μπορεί να φέρνει κάτι νέο; Οι ίδιες παλιές αντιλήψεις που έφεραν τα 2/3 του  εκλογικού σώματος να το καταψηφίζουν την προηγούμενη φορά κυριαρχούν και τώρα και μάλιστα με μια ρεβανσιστική διάθεση να πάρουμε εκδίκηση για το κάζο του 2010 που είναι ορατή στο μάτι των στελεχών του. Θα το διαπιστώσουν ακόμη και οι υποψήφιοι του που θα μείνουν έξω από τον χορό αλλά τότε απλώς θα είναι αργά.

   Ο συνδυασμός του Δ. Μούρτζη  ενώ ξεκίνησε καλά  τελικά  με τις παλινωδίες , τις συγχωνεύσεις και τις αποχωρήσεις έχασε έδαφος.  Θα χρειαστεί πολύς κόπος να γεφυρωθούν προσωπικές φιλοδοξίες  και διαφορές που κόστισαν στην εικόνα του συνδυασμού . Πάντως θα πρέπει να πούμε ότι σε επίπεδο ουσίας ο έμπειρος πρώην δήμαρχος δεν έχει δεσμευτεί σε τίποτα  και δεν έχει δώσει καμία υπόσχεση για το τι σκέφτεται να πράξει.

   Ο Φ. Τζίτζης είναι αυτό που ακριβώς  συζητήσαμε πιο πάνω για το νέο. Ενας συντηρητικός  άνθρωπος, θεολόγος,  παλιάς κοπής πολιτικός που λόγω νοοτροπίας δεν μπορεί να  προσφέρει νέες και φρέσκες ιδέες.  Η σημερινή τραγική  κατάσταση του δήμου επιβάλλει νέους τρόπους  διοίκησης και διαχείρισης έξω από τα τετριμμένα που είναι δύσκολο  να γίνει  συνήθεια σε ανθρώπους που έχουν μάθει αλλιώς.

  Ο  συνδυασμός του Α. Ντελή , ο μόνος  - πλην ΚΚΕ -  που έχει σαφή κομματική στήριξη από τον ΣΥΡΙΖΑ  έχει κάνει ένα κεφαλαιώδες λάθος. Τόσα χρόνια υποστήριζε και σωστά ανθρώπους ανεξάρτητους για να υπηρετήσουν την τοπική αυτοδιοίκηση  στην βάση της προσωπικής τους αξίας , αγάπης και ικανότητας  για την προκοπή του τόπου. Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι είναι προ των πυλών της εξουσίας  ξέχασε τα περί ακομμάτιστης αυτοδιοίκησης και μετέτρεψε τις δημοτικές εκλογές σε δημοψήφισμα για την αποδόμηση της κυβερνητικής σταθερότητας. Αυτό πολιτικά μπορεί να είναι λογικό όμως εκτιμώ πως είναι πολύ δύσκολο να πείσεις ανθρώπους που σε στήριζαν τόσα χρόνια με αυτή την λογική, να την αλλάξουν γιατί εσύ θέλεις καρέκλα εξουσίας. Υπάρχουν βέβαια,  και οι πρώην Πασόκοι που έχουν εισρεύσει κατά χιλιάδες στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως αυτοί έτσι κι αλλιώς πάντα ήταν κινούμενη άμμος και όχι σταθερό πολιτικό ακροατήριο.  Από πλευράς θέσεων και εδώ δεν ακούμε τίποτα συνταρακτικό προφανώς  κινούμενοι στο γενικότερο πλαίσιο να μην χαλάσουμε το χατίρι κανενός.

    Και  βέβαια ο συνδυασμός του ΚΚΕ με τις γνωστές και παγιωμένες απόψεις που τον κάνουν μια πολύ ξεκάθαρη επιλογή για όσους πιστεύουν και ασπάζονται τις θέσεις  του κόμματος ωστόσο τον δυσκολεύει αρκετά στην προσέλκυση νέων ψηφοφόρων . 

    Συμπερασματικά λοιπόν το νέο δεν είναι ούτε υπόθεση προσώπων ούτε υπόθεση ηλικίας. Είναι μια ανάγκη που πηγάζει από τα όσα  έγιναν τα τελευταία χρόνια και πως αυτοί που παριστάνουν τους αρχηγούς αντιλαμβάνονται αυτή την ανάγκη. Οι παλιές πολιτικές κατέρρευσαν  και κανείς δεν συζητάει  για νέες, κανείς δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον και όλοι κοιτούν να σώσουν τα – λάθρα πολλές φορές -κεκτημένα του παρελθόντος.  Είναι πολύ εύκολο να κατακεραυνώνεις την Μέρκελ να της στέλνεις μούντζες; και κατάρες  και να εφαρμόζεις τις ίδιες λανθασμένες πολιτικές που μας οδήγησαν ως εδώ. Ας λοιπόν αποφασίσουμε ότι πρέπει πρώτα να διαχειριστούμε εμείς σωστά τα του οίκου μας με νέες, φρέσκες, σύγχρονες και πρακτικές λύσεις και μετά  τα βάζουμε και με τους υπόλοιπους.  Αυτό είναι πραγματικά νέο και το όποιος το φέρει  σίγουρα θα αλλάξει την ιστορία.

                                                            Απόστολος Κασελούρης