ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ
....ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ, ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΤΕΡΟΥΔΗΣ*,
....ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ, ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΤΕΡΟΥΔΗΣ*,
ΝΑ ΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
<<Aeginalight: “Ένα άλλο που σας προσάπτουν άσπονδοι φίλοι κι εχθροί είναι μια εμμονή στο ζήτημα του κυματοθραύστη.
Π. Κουκούλης:“Δεν έχω καμιά εμμονή . Αλλά το ζήτημα του λιμανιού πρέπει να το δούμε πολύ προσεκτικά. Η προηγούμενη μελέτη για το Λεόντι ανεβάζει το κόστος σε πάνω από 30 εκατομμύρια, που σημαίνει ότι είναι πρακτικά ανέφικτη. Ο κυματοθραύστης φαινόταν μια απλή κι εύκολη λύση....... *>>
Δηλαδή είπανε απο το ΕΣΠΑ πως 27.000.000 για αγωγό δίνουμε, 30.000.000 για
Λιμάνι στο Λεόντι δεν δίνουμε; Εχει ...προηγούμενα με την Αίγινα το ΕΣΠΑ;
.....ΣΥΝΕΧΕΙΑ στο AEGINANEWS, με την συνέντευξη του Καπετάν Κώστα Ηλία, 2 ΟΚΤ 2011, στην Β. Τράπαλη
Νικήτας Παπαϊωάννου
* Από συνεντεύξεις τους στο AeginaLight, Μαρτ/Απριλ 2014
Μεσ στης Φουρτούνας τον Καιρό
Ας πάρουμε το καλό σενάριο, ότι η Ελλάδα δεν είναι υπό πλήρη διάλυση και κατάρρευση, κι επομένως έχει νόημα να κουβεντιάζουμε διάφορα μεγαλόπνοα για το μέλλον της (μας). Με την ίδια προχειρότητα και κοντοφθαλμισμό θα συνεχίσουμε να κάνουμε στη χώρα αυτή ό, τι μας κατεβαίνει στο κεφάλι; Ο λόγος για την προτεινόμενη κατασκευή κυματοθραύστη, από ογκόλιθους, μήκους 580 μ. και ύψους 2 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, μέσα στον αρχαιολογικό χώρο του αρχαίου λιμανιού του νησιού, κοινώς από την παραλία της Αύρας περίπου θα ξεκινάει για να καταλήξει ανοιχτά στο φανάρι του Αη – Νικόλα. Ένα τερατώδες κατασκεύασμα, προφανέστατα πανάκριβο, με αμφίβολα αποτελέσματα ως προς τον υποτιθέμενο λόγο ύπαρξής του: την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στους δύσκολους για το λιμάνι καιρούς. Οι υπέρμαχοι της πρότασης, (ανάμεσα τους η δημοτική αρχή, το Λιμενικό Ταμείο κι ο μελετητής του έργου κ. Ανδριάνης,) έχουν τα επιχειρήματά τους, κυρίως ότι έως και ανθρώπινες ζωές κινδυνεύουν να χάνονται επειδή δεν μπορεί να δέσει κάποιες φορές το καράβι, κι η προστασία ενός κυματοθραύστη θα έλυνε πολλά προβλήματα, τόσο για τους ντόπιους, όσο και για την ανάπτυξη του νησιού. Από την άλλη, κυκλοφόρησαν χαρτιά για υπογραφές, με πρωτοβουλία σοβαρών φορέων και ανθρώπων, που επισήμαιναν ότι μια τέτοια λύση θα προκαλέσει σωρεία καταστροφών: στην οικολογία, την αισθητική και την ιστορική σημασία του τοπίου. Κάποιοι, είναι και το επαναστατικό πνεύμα των ημερών στη μέση, υπέγραφαν, πιθανόν άκριτα, κάποιοι άλλοι, εξίσου άκριτα, αντέλεγαν, «Μα, αν λέμε σε όλα όχι, δε θα γίνει ποτέ τίποτα σ’ αυτόν τον τόπο.» Που είναι ένα ζήτημα κι αυτό. Γιατί πέρα από αισθητικές και οικολογικές ή ιστορικές ανησυχίες, το γεγονός παραμένει ότι το νησί με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα από άποψη δρομολογίων σε όλη την επικράτεια δε διαθέτει ένα λιμάνι της προκοπής. Ψάξαμε τον πιο αρμόδιο να μας βγάλει από το δίλημμα, έναν άνθρωπο που έφαγε τη ζωή του στη θάλασσα, που ξέρει τους καιρούς και τα αποτελέσματά τους σαν το μικρό του δαχτυλάκι, που πήγε τραβώντας κουπί μέχρι τα Κύθηρα – κι ήταν μικρή η βάρκα, μόλις 6 μέτρα.
Ο Κώστας Ηλίας, γεννημένος στις 29 Αυγούστου του 1926, ανήκει στη γενιά που ξόδεψε και την τελευταία στάλα του ιδρώτα της για την επιβίωση. 14 χρονών παιδί ήταν στο ταξίδι με τα κουπιά στα Κύθηρα, το 1941, κι η 6μετρη βάρκα μετέφερε εκτός από τον ίδιο άλλα δύο άτομα, τον καπετάνιο και το συνέταιρο . Λαθρεμπόριο έκαναν, σύκα, χαρούπια και λάδια, για να έχει ο κοσμάκης να φάει. Γερμανικό μπλόκο τους εντόπισε από τη στεριά όταν περνούσαν στ’ ανοιχτά του Άη Πελαγία, και τους φώναξαν να βγουν στην ακτή. Προς τα κάτω τους κυνήγησε μια γερμανική νηοπομπή αλλά κατάφεραν να ξεφύγουν. Στο Τσιρίγο, όπου είχαν οι Ιταλοί την ευθύνη, τους πιάνουν και τους πάνε στο κρατητήριο. Εκείνον τον κράτησαν λιγότερο από τους άλλους, τρεις μέρες μόνο, γιατί ήταν ο πιο πιτσιρικάς, και του έδιναν όσο τον είχαν εκεί καμιά σφαλιάρα για να μιλήσει. Μετά τον άφησαν, κι επέστρεψε στη βάρκα να περιμένει τους συνταξιδιώτες του για να φύγουν. Τις μέρες που μεσολάβησαν μέχρι την πολυπόθητη απελευθέρωση του καπετάνιου και του συνέταιρου, το 14χρονο αγόρι, μόνο σε μια βάρκα στο Τσιρίγο, δεχόταν την ελεημοσύνη των Ιταλών κατακτητών. Οι Ιταλοί έκαναν καθημερινά συσσίτιο που μοίραζαν στα παιδιά και τους φτωχούς του νησιού. Έβαλαν και τον Κώστα Ηλία στη λίστα τους, και μια μέρα του πήγαν νοστιμότατο κρέας κοκκινιστό, μα κάποιος του σφύριξε πως ήταν γάτα – τις μαγείρευαν τις γάτες οι Ιταλοί – και πήρε το πιάτο του με ό, τι είχε απομείνει, να το πετάξει θάλασσα.
Γύρισε από τα Κύθηρα, ξαναταξίδεψε, έφαγε πάνω από μισό αιώνα στις θάλασσες, λένε πως ξέρει τα καλύτερα ψαροτόπια στην περιοχή, τα έχει δει όλα στη ζωή του, κι ακόμα και σήμερα, που τα μάτια του τον έχουν προδώσει, βλέπει καλύτερα από τον καθένα μας τι πρόκειται να συμβεί με τον περιβόητο κυματοθραύστη. «Πόσο θα είναι οι μπούκες;» ζητάει να μάθει. «170 μέτρα από τον Άη – Νικόλα και 140 από την Κολώνα; Όποιος το πρότεινε αυτό, πρέπει να έρθει το κάρο να τον πάει στο τρελοκομείο. Με τέτοιο άνοιγμα, θα μπαίνει ο καιρός ζωντανός μέσα, το αντιμάμαλο θα σαρώνει τα πάντα. Ένας ψαράς που τον πιάνει πουνέντες στις Λαούσες μπορεί να γυρίσει κόστα – κόστα, αλλά πρέπει να πάει πάρα πολύ ανοιχτά για να μπει με το αντιμάμαλο του γαρμπή, κι αυτόν τον άνεμο είναι που δεν πιάνει η προβλήτα σας. Τα καράβια δε θα μπορούν να στρίψουν για να μπούνε μέσα. Ο γαρμπής είναι πολύ πιο επικίνδυνος από τον πουνέντε, με γαρμπή έχει βουλιάξει μέσα στο λιμάνι καράβι μαζί με τα αυτοκίνητα που κουβαλούσε και ένα φορτηγό. Τίποτα, όπως μου τα λες, πολλά λεφτά χωρίς αποτέλεσμα.»
Κι η παραλία της Αύρας, τα αρχαία στο βυθό της, τι θα απογίνουν;
«Αυτά ξέχνα τα. Η Αύρα θα γίνει βουρκάρι. Και οι μόλοι οι αρχαίοι, τώρα τι να σου πω; Πρώτα από όλα δεν θα αφήνουν στα σκάφη περιθώρια να τιμονάρουν για να δέσουνε.»
Μιλάμε στο Tropics, το πάλαι ποτέ καφενείο των καραντινιωτών, που λέγονταν έτσι γιατί η περιοχή όλη γύρω από το αρχοντικό του Βογιατζή λεγόταν – και ήταν – η Καραντίνα. Καραντίνα για τους ναυτικούς, που έρχονταν χωρίς κανείς να ξέρει τι θα φέρουνε μαζί τους.Ένας ολόκληρος κόσμος με όλη την πείρα του και τη σοφία του στα χέρια μας.
ΠΗΓΗ : http://www.aeginanews.gr/featured/5132/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου