ΕΚΛΟΓΕΣ... ΤΕΛΟΣ

                                   

   Τελείωσαν πιά και οι εκλογές όλων των ειδών και έτσι μπορούμε πλέον να περάσουμε απερίσπαστοι στην επόμενη φάση. Κατά συνέπεια δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστα τα όσα συνέβησαν εχθές.

    Στις δημοτικές εκλογές λοιπόν το θρίλερ ήταν μεγάλο.  Ο δυϊσμός του νησιού φάνηκε ακόμα πιό έντονα στον δεύτερο γύρο. Η πόλη έδωσε και πάλι πλειοψηφία στον Π. Κουκούλη  αλλά το ισχνό πλεονέκτημα (51% - 49%) το αντέστρεψε η υπεροχή του Δ. Μούρτζη στην περιφέρεια. Εξηγήσαμε την περασμένη εβδομάδα γιατί συμβαίνει αυτό  και δεν πρόκειται να επανέρθουμε πλέον. Τώρα λοιπόν πρέπει να επισημάνουμε κάποια πράγματα. Οι εκλογές τελείωσαν και ο Δ. Μούρτζης είναι δήμαρχος όλων των Αιγινητών. Και των κατοίκων της περιφέρειας αλλά και της πόλης που τον καταψήφισαν. Το υψηλό ποσοστό του Π .Κουκούλη του δείχνει ότι δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα εάν προχωρήσει σε αποκλεισμούς και διακρίσεις. Η δήλωση του Π. Κουκούλη που μας καλεί  να μην το μετανοιώσουμε που εκλέχτηκε άλλος πλην αυτού ελπίζουμε να είναι μόνο πικρία της στιγμής  και όχι  κάτι άλλο.  Αλλωστε υπάρχει πάντα η δυνατότητα να προχωρήσεις σε συνεργασίες με πολίτες χωρίς  να εμπλακούν οι ηγεσίες. Τα δε πέντε χρόνια θητείας είναι σημαντικό πλεονέκτημα  γι αυτό. Είναι δε απόλυτα απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν όλοι όσοι μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν.

    Ενα δεύτερο θέμα έχει να κάνει με την διαφάνεια. Ηδη ακούγονται στην παραλία αστρονομικά  ποσά που διατέθηκαν για τις εκλογές. Πρέπει όλοι να δημοσιοποιήσουν τις δαπάνες τους και τις χρηματοδοτήσεις τους. Τώρα θα μου πείτε ότι αν υπήρξαν κάποιοι που λάδωναν ψηφοφόρους σιγά μην έδιναν και απόδειξη όμως η φάρσα του ελέγχου των οικονομικών ας πάει μέχρι το τέλος.  Ισως να έχουμε εκπλήξεις.

    Επι της ουσίας  τώρα,  η θητεία του Δ. Μούρτζη  λογικά θα είναι η τελευταία. Αρα έχει όλη την ευχέρεια , χωρίς το άγχος της επανεκλογής, να συγκρουστεί με μικρά και μεγάλα  επιμέρους συμφέροντα  που καθυστερούν την πρόοδο του νησιού. Ας το τολμήσει  και δεν θα χάσει.

    Σε ότι αφορά τις ευρωεκλογές τώρα. Πολλές φορές  θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζει ο κόσμος. Δείχνει μια ωριμότητα που βρίσκεται πολύ μπροστά απο τα κόμματα και την πολιτική.  Γιατί μην μου πείτε ότι δεν είναι ωριμότητα να γίνονται εκλογές σε όλη την χώρα και τελικά να μην υπάρχει κανένας νικητής  Ο κόσμος αποδοκίμασε την κυβερνητική πολιτική κόβοντας 7 ολόκληρες μονάδες απο την ΝΔ , 4 απο το ΠΑΣΟΚ, 5 απο την ΔΗΜΑΡ.  Ταυτόχρονα  απο το αντιμνημονιακό μέτωπο έκοψε 3 μονάδες απο τους ΑΝΕΛ  και  0,3 % απο τον ΣΥΡΙΖΑ ( περίπου 160.000 ψήφους) . Καλό ποσοστό για το πρωτοεμαφανιζόμενο ΠΟΤΑΜΙ , μικρή άνοδος του ΚΚΕ και μεγάλη για την Χρυσή Αυγή. Ισως αυτή η τελευταία μόνο να έχει λόγους να χαίρεται.

    Οι υπόλοιποι άσχετα πως ερμηνεύει καθένας τους το περιβόητο μήνυμα των εκλογών για εσωτερική κατανάλωση  αρνούνται να αντιληφθούν το πραγματικό μήνυμα. Ο κόσμος αποδοκιμάζει την σκληρή λιτότητα που ακολουθείται χωρίς όμως να δημιουργεί ρεύμα ανατροπής υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.  Καταψηφίζει την κυβέρνηση σε μια χαλαρή εκλογή που δεν διακυβεύεται τίποτα ουσιαστικό  και ταυτόχρονα μειώνει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μην δικαιούται να διεκδικεί  πιεστικά  εκλογές. Τώρα αν πρόκειται για μια ιστορική  νίκη γιατί  κέρδισε κόμμα της αριστεράς θα πω ότι ο καθείς μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται όπως επιθυμεί  χωρίς αυτό αναγκαστικά να ανήκει  στην πραγματικότητα. Οι μεγαλύτεροι άλλωστε θυμόμαστε την αριστερά του 1981 και τι ακολούθησε για την χώρα όταν η ακολουθούμενη δεξιά, δεξιότατη πολιτική που ακολουθήθηκε έπρεπε να γίνει αποδεκτή γιατί την ακολουθούσε το ΠΑΣΟΚ που έλεγε ότι ήταν αριστερά. Ας μην ξεχνιόμαστε λοιπόν γιατί τα παθήματα του παρελθόντος πρέπει να είναι διδάγματα για το μέλλον.

                                                                                  Α.Κ.