Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Το έλλειμμα της πολιτικής



   Είναι εξαιρετικά παράδοξο και τρομερά ενοχλητικό όταν μέσα στην διάρκεια μιας μεγάλης κρίσης σαν και αυτής που περνάει η χώρα, να είσαι υποχρεωμένος να επισημάνεις ότι υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα , που αφορά την συνεννόηση των κομμάτων  και τον διάλογο μεταξύ τους. Πέρα όμως τον πολιτικό διάλογο που δεν υπάρχει, εξ ίσου σημαντικό είναι και το πρόβλημα της απόστασης που παρατηρείται ανάμεσα σε αυτά που τα κόμματα θεωρούν σημαντικά και σε αυτά που πραγματικά απασχολούν τους πολίτες και την κοινωνία.
  Για παράδειγμα  όποιο ΜΜΕ και αν ανοίξεις θα πέσεις επάνω σε χαρτοπόλεμο ανακοινώσεων και δηλώσεων των μεγάλων κυρίως κομμάτων που αναφέρεται στην θεωρία των δύο άκρων.  Εγώ λοιπόν  έχω την μεγάλη απορία. Σε ποια κουβέντα  γνωστών , φίλων , απλών πολιτών  τίθεται το ερώτημα. Ποιόν απλό πολίτη απασχολεί η θεωρία των δύο άκρων;  Ποιος μπορεί να πιστέψει την σήμερον ημέρα ότι μπορεί να αποτελεί άκρο ο τωρινός ΣΥΡΙΖΑ , ένα αστικό κοινοβουλευτικό κόμμα , που η μόνη του σχέση με την αριστερά πλέον είναι ένα ξεχασμένο Α στον τίτλο της ονομασίας του;  Από την άλλη ποιος μπορεί να πιστέψει ότι η ΝΔ αποφάσισε να  ξεκαθαρίσει το ζήτημα του φασισμού στην χώρα τώρα, ενώ τόσο καιρό κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου ;  Το ζήτημα είναι θέμα ψήφων γι αυτό και δεν απασχολεί τους πολίτες.
   Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα κόμματα κόβουν τις γέφυρες διαλόγου. Δεν μπορεί οι ιδεολογικές διαφορές , όπου αυτές υπάρχουν, να  αποτελούν αιτία πολέμου στην χώρα. Δεν είναι προδότες όσοι ψήφισαν το μνημόνιο έκαναν πολιτική επιλογή. Λάθος , ναι. Πιθανόν να το έκαναν και εσκεμμένα κάποιοι, ναι. Αλλωστε η πολιτική αυτή εγκρίθηκε με τον ένα η τον άλλο τρόπο με το 46% του λαού στις τελευταίες εκλογές.  Εφόσον οι υπόλοιποι πιστεύουν ότι αυτό είναι λάθος ας μας το αποδείξουν με τα δικά τους επιχειρήματα και ας μας πείσουν ότι αξίζουν την ψήφο του λαού. Είναι λάθος  να ανοίγουν πόλεμο ανακοινώσεων και άσχετων δηλώσεων , εκμεταλλευόμενοι τα προβλήματα του απλού κοσμάκη  από την άθλια πολιτική του μνημονίου.
    Το πρόβλημα και από τις δύο μεριές είναι η διαχείριση της εξουσίας. Οι φωνές και οι κοκορομαχίες γίνονται γιατί απλά η ουσία της πολιτικής τους είναι η ίδια, και επειδή αυτό πρέπει να καλυφθεί  είναι προτιμότερο να  φωνάζουμε αντί να ασχολούμαστε με την ουσία. Γιατί τότε πρέπει να  απαντήσουμε ίσια και σταράτα και εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα.

                                                                    Απόστολος Κασελούρης   
  

Δεν υπάρχουν σχόλια: