Ιστορίες νερού συνέχεια......

Ο Άγιος Νεκτάριος και ο Παράλυτος που αρνείται τη σωτηρία του

Στην ιστοριο-μυθολογία της Αίγινας, πρωτεύοντα ρόλο παίζει το νερό και θαύματα που συνδέονται με αυτό. Όσοι δε εμπλέκονται σ΄ αυτά τα θαύματα, κατέχουν εξέχουσα θέση στην Αιγινήτικη κοινωνία όπως ο μυθικός βασιλιάς Αιακός ή αγιοποιήθηκαν, όπως ο σύγχρονος μας Άγιος Νεκτάριος. Το νερό βγάζει δήμαρχο στην Αίγινα, ανάλογα με το ποιος θα πει το πιο πειστικό παραμύθι, δεκαετίες τώρα.  

Η πρώτη επίσκεψη του Αγίου στην Αίγινα συνέπεσε με μια περίοδο παρατεταμένης ανομβρίας και τους ανθρώπους σε απόγνωση. Παρακλήσεις του Αγίου στον Θεό, όπως λέει η παράδοση, έπιασαν τόπο και το πολυπόθητο νερό ξαναήρθε στην Αίγινα φέρνοντας πάλι τη ζωή στο νησί και κάνοντας τους ανθρώπους ευτυχισμένους.

Οι άνθρωποι όμως της εποχής δεν θεωρούσαν τη βροχή ως ένα event και δεν παρίσταναν τoν Gene Kelly  με μια ομπρέλα να τραγουδούν χορεύοντας στους δρόμους,  το γνωστό I¨m singing in the rain (1).

Πέρα από τη ζωή που ερχόταν πάλι  στη γη, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο και μέσο (π.χ. πεζούλες) να συγκρατήσουν το νερό, να γεμίζουν τα πηγάδια τους και να μη φεύγει στη θάλασσα. Ομοίως προσπαθούσαν να το συγκεντρώσουν σε σουβάλες, στέρνες και να γεμίζουν τις δεξαμενές του αρχαίου δικτύου. Μέχρι την επόμενη βροχή.

Ακολουθούσαν και Αξιοποιούσαν  τον Κύκλο του Νερού.

Εφέτος, παραμονές του Αγίου πανικός επικρατούσε στα ψηλά κλιμάκια του νησιού, ενώ ο κόσμος  ήταν γεμάτος, αισιοδοξία, προσδοκία και ελπίδα πως η βροχή έρχεται. Δελτίο καιρού, προβλέπονται βροχές και καταιγίδες. 

Θα βουλιάξει η Αίγινα από επισκέπτες αν δεν βρέξει ή θα βουλιάξει από τη βροχή  και θα αναστηθεί η γη;

 - Να λείπουν τα θαύματα και αν μπορούσαν – στερνή μου γνώση λένε τώρα οι αφεντάδες - θα έστελναν πίσω με το ίδιο καράβι τον Άγιο και θα πέταγαν τον Αιακό στη θάλασσα.

Από πού και ως που θαύμα η βροχή;

Θαύμα θα είναι η επέκταση της τουριστικής περιόδου και μη μας το χαλάσεις τώρα. Άγιε και φέρεις μπόρες και βροχές!

Αλλά ο Άγιος ως σοφός, ξανακάνε το θαύμα του, ένα θαύμα για όλους και για τους μεν και για τους δε. Έτσι όπως θα έπρεπε, έτσι όπως κάνει ένας Άγιος.

Έβρεξε πριν και μετά τη γιορτή του. Η Αίγινα πνίγηκε στο νερό πριν και μετά και στο ενδιάμεσο πνίγηκε στον κόσμο. Όλοι ευχαριστημένοι:

Περισσότερο από όλους το χάρηκε η θάλασσα, που ξαρμύρισε λιγάκι και γλυκάθηκε το χειλάκι της. Όλο το νερό πήγε στη θάλασσα.

Τότε γιατί έκανε το θαύμα του ο Άγιος;

Ένα παραλυτικό πολιτικο-δημοτικό σύστημα δεν μπορεί να αποδεχτεί  το δώρο Θεού. Ο Παράλυτος αρνείται να σταθεί στα πόδια του.

Οι αρχές το αντιμετώπισαν και το αντιμετωπίζουν, χρόνια τώρα, ως event.

Χορεύουν σαν τον Gene Kelly,  σπαζοκεφαλιάζουν πως θα μπορούσαν να μετατρέψουν την  βροχή σε τουριστική ατραξιόν και προσανατολίζονται  να φτιάξουν  νεροτσουλήθρες στο ρέμα της Σκοτεινής.

Για να κάνουν κανένα φράγμα , ούτε που το διανοούνται

Πρόσφατα ήρθε στη χώρα μας ο υπουργός πολιτισμών της Βολιβίας  Πάμπλο Σέζαρ Γκρουξ Κανέδο καλεσμένος της κίνησης SOS για το νερό. Σε συνέντευξη του στη Θεσσαλονίκη λέει:

«Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι η ίδια η ζωή. Το ζήτημα δεν είναι ιδεολογικό. Είναι ανθρώπινο. Δεν μπορώ να έχω γνώμη για τα εσωτερικά της οποιασδήποτε χώρας και τον τρόπο που θα τα ρυθμίσει. Είναι, όμως, απαραίτητο να παραδοθεί το δικαίωμα αυτό στην κοινωνία. Η ζωή δεν μπορεί να είναι εμπορεύσιμη»,

Και συνεχίζει, δείχνοντας και σε εμάς την λύση, πως στη χώρα του, το «δικαίωμα της κοινωνίας» υλοποιείται με τον εξής τρόπο:

«Η διαχείριση του νερού στα μεγάλα αστικά κέντρα γίνεται κρατικά, στις μικρότερες πόλεις με κολεκτίβες, ενώ στις αγροτικές περιοχές με συνδυασμό των δύο τρόπων».

Είναι σαφές πως το πολιτικο-δημοτικό σύστημα της Αίγινας, μπορεί να διαχειριστεί το νερό μόνο σε όφελος του κυκλώματος του νερού. Αδυνατεί να το διαχειριστεί προς όφελος του νησιού και των κατοίκων.

Αν δεν εξασφαλιστεί συμμετοχή της κοινωνίας και ο κοινωνικός έλεγχος, το πρόβλημα με το νερό θα διαιωνίζεται εσαεί.

Και μια τελευταία αναφορά σε μια εμπνευσμένη παράσταση του Ανδρέα Δερμάτη το καλοκαίρι, με τίτλο ο Μέγας Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδι. Στη μυθοπλασία του έργου, ένα τεράστιο φίδι φράζει την πηγή του νερού και το εμποδίζει να κυλήσει   να το πάρουν οι άνθρωποι. Με αντάλλαγμα όμως ένα κορίτσι κάθε χρόνο, που το καταβροχθίζει, επιτρέπει τη ροή του νερού.

Ο Πασάς, καλή ώρα, αδιαφορεί μια που δεν καταβροχθίζονται τα δικά του παιδιά. Όταν όμως η κλήρωση έβγαλε σαν επόμενο θύμα την κόρη του, τότε κίνησε θεούς και δαίμονες να αντιμετωπίσει το πρόβλημα για να σωθεί το παιδί του και όχι για να έχουν οι άνθρωποι νερό. Έταξε   γρόσια, το βασίλειο του και την κόρη του σε όποιον εξοντώσει το φίδι.

Το θεριό σκοτώνεται από τον Μέγα Αλέξανδρο με την βοήθεια του Καραγκιόζη, οι όποιοι αρνούνται να παραλάβουν τα γρόσια που είχε υποσχεθεί ο Πασάς. 

Αρκέστηκαν στο ότι οι άνθρωποι θα είχαν όσο νερό χρειάζονταν. 

Ο Μεγαλέξανδρος καβάλα στ΄ άλογο του σκοτώνει το θεριό. Οι δικοί μας καβάλα στο θεριό, σκοτώνουν το άλογο.

Η κοινωνία της Αίγινας να αναλάβει το φίδι, αυτό είναι που πρέπει να γίνει σήμερα. Είναι ο μόνος τρόπος για να έχουμε όσο νερό χρειαζόμαστε. Να απαλλαγούμε από  το φίδι που φράζει την πηγή του νερού.

Νικήτας Παπαϊωάννου  

1. Gene Kelly:  I¨ m singing in the rain

http://www.youtube.com/watch?v=rmCpOKtN8ME

2. Άρθρο με ίδιο θέμα και τίτλο «Η βροχή στην Αίγινα» του Γ. Κυριακού, σε προηγούμενη ανάρτηση μας, δυο μέρες πριν, στις 12-Νοέμβρη.